UŚMIECHNIJ SIĘ

UŚMIECHNIJ SIĘ

czwartek, 23 czerwca 2016

WAKACJE

Redakcja szkolnej gazetki Echo Jedynki życzy wszystkim udanych wakacji :). Do zobaczenia 1 września.

ZAKOŃCZENIE ROKU SZKOLNEGO 2015/2016

Zakończenie roku szkolnego. Te trzy słowa, które czynią nas szczęśliwymi. Na koniec zajęć i rozpoczęcie wakacji czeka wielu uczniów, nauczycieli oraz innych pracowników szkoły. To miesiące relaksu, lenistwa i odpoczynku Wielu z nas sprawdza datę zakończenia roku szkolnego jeszcze przed jego rozpoczęciem. Inni w trakcie nauki wylewają z siebie tony potu, aby otrzymać zadowalającą ich ocenę. Są również tacy, który nie przejmują się swoimi stopniami i pozostawiają je na boku. Jednak wszystkich nas łączy jedno - oczekiwanie na koniec roku szkolnego. Ostatnie tygodnie szkoły często trwają najdłużej. To właśnie wtedy czujemy klimat wakacji. Jesteśmy obdarzani piękną aurą i rozleniwiamy się. Wielu w trakcie upragnionych wakacji wyjedzie za granice, inni zwiedzą Polskę lub pozostaną w domu spędzając czas przed telewizorem, komputerem lub spędzając czas na świeżym powietrzu. Od wielu lat zakończenie roku szkolnego odbywa się w ostatni piątek czerwca. W większości szkół odbywają się apele końcoworoczne. W ostatnim tygodniu ''nauki'' -jeżeli można tak to nazwać- zaczynamy żegnać się z kolegami, którzy wyjeżdżają na wcześniejsze wakacje, nauczycielami, którzy uczyli nas na dodatkowych zajęciach (jeżeli takie mieliśmy) oraz tych, którzy uczyli nas w szkole. Koniec roku to czas nerwowy i zarazem radosny. Koniec roku to czas na który czekają wszyscy uczniowie. Julia Owsińska kl. Ib

wtorek, 14 czerwca 2016

Lemoniada smakiem lata

Coraz bliżej wakacje. Czas wolny od szkoły, ale upalny. Aby poradzić sobie w gorące dni polecam najprostszy i najbardziej orzeźwiający napój, czyli lemoniadę. #1( Prosty przepis ) Do szklanki wycisnąć połowę cytryny zaś drugą połówkę pokroić w talarki. Zalać połowę szklanki zimną wodą. Dodać mięte i cukier. Całość wymieszać i dosypać kostki lodu.
#2 (Trudny przepis) Kroimy 4 cytryny w kostkę. Wrzucamy je do garnka i dodajemy 2 szklanki cukru (200g) i pól litra wody. Cały wywar gotujemy dopóki cały cukier się rozpuści. Odstawiamy do wystygnięcia. Po godzinie całość wlewamy do dzbanka. Dodajemy gazowanej wody, kostki lodu, oraz liście mięty.
Mam nadzieje, że skorzystacie z moich przepisów w ciepłe dni. Życzę udanych wakacji i szczęśliwego powrotu do szkoły. Weronika Olechnowicz Ib

Wycieczka

W dniu 09.06 2016 r. nasza klasa udała się na wycieczkę do Świnoujścia, oddalonego 100 km od Szczecina. Środkiem transportu był pociąg, dlatego o godz. 7:00 rano zebraliśmy się wszyscy na dworcu PKP. Grupa liczyła 20 osób plus dwóch opiekunów. Pierwszym punktem programu było zwiedzanie Podziemnego Miasta na Wyspie Wolin, które jest filią Muzeum Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. Pociągiem dojechaliśmy do stacji Świnoujście – Przytór. Kompleks położony jest w lesie pomiędzy stacją kolejową, a plażą. Jest to obiekt militarny, którego tajemnica pilnie strzeżona była przez lata. To sieć podziemnych korytarzy łączących kilka wielkich schronów, które ukryte są pod nadmorskimi wydmami. Tak powstało miejsce, z którego polscy generałowie mieli dowodzić lądowaniem jednostek Ludowego Wojska Polskiego w Skandynawii podczas II wojny światowej. Ze względu na specyfikę obiektu zwiedzanie trwało około dwóch godzin, w obecności starszego kaprala – przewodnika.
Po zakończeniu zwiedzania udaliśmy się na plażę. Była piękna słoneczna pogoda z lekkimi podmuchami wiatru. Na miejscu wszyscy oddali się pełnemu relaksowi. Jedni moczyli nogi w wodzie, inni zbierali muszelki lub budowali zamki z piasku, a pozostali po prostu odpoczywali na rozłożonych ręcznikach oraz kurtkach. Po około dwóch godzinach relaksu udaliśmy się do przeprawy promowej. Przepłynęliśmy na drugą stronę, aby pospacerować po centrum miasta. Wycieczka była bardzo udana. Pogoda i humory nam dopisywały. Do domów wróciliśmy zmęczeni, ale bardzo zadowoleni. Szkoda, że ta wycieczka trwała tylko jeden dzień. Wiktor Kacperski kl. IB

Kazimierz III Wielki- Sprawiedliwy

Król Polski, urodzony w Kowalu w 1310 roku. Syn Władysława I Łokietka, koronowany w 1333 roku. Dorastał w czasach niestabilnych dla pozycji dyplomatycznych Polski. Miał on około czterech żon. Miał on dwóch starszych braci Stefana i Władysława oraz 3 siostry Kunegundę, Elżbietę i Jadwigę.
Kazimierz III za władzy wynegocjował wiele sojuszy i odbił wcześniej utracone ziemie polskie. Zmarł w 1370 roku jego dziedzictwo z powodu dobrych stosunków z Węgrami i braku prawowitego potomka, po jego śmierci władze w kraju zagarnął Ludwik Adwegański król Węgier. W ten sposób Kazimierz został ostatnim królem Polski z dynastii Piastów. Szymon Kot kl. IB

Ferdynand Magellan

Ferdynand Magellan ur. wiosną 1480 - zm. 27 kwietnia 1521 Młodość i wydarzenia do wyprawy: Magellan urodził się w Sabrosa na terenie współczesnego dystryktu Vila Real (Portugalia). Jego rodzicami byli Pedro Rui de Magalhães (burmistrz miasta) i Alda de Mesquita. Magellan miał dwoje rodzeństwa brata Diega de Sousę i siostrę Isabel.Rodzice Magellana zmarli, gdy miał 10 lat. W wieku 12 lat Magellan został paziem króla Jana II i królowej Eleonory na dworze królewskim w Lizbonie. Tam się edukował razem z kuzynem Francisco Serrano. Młody Ferdynand Magellan interesował się głównie geografią i historią. W wieku 25 lat Ferdynand wypłynął po raz pierwszy na morze.W 1513 roku Magellan został wysłany do Maroka, gdzie 28 sierpnia wziął udział w bitwie pod Azamorem i został poważnie ranny w kolano w trakcie oblężenia mauretańsko-marokańskiej twierdzy. Król oznajmił także Magellanowi, że po 15 maja 1514 roku nie będzie już dalej zatrudniony w królewskiej służbie. W roku 1517 Magellan za zezwoleniem króla formalnie wyrzekł się obywatelstwa i wyjechał, aby zaoferować swoje usługi dworowi Hiszpanii, zmieniając jednocześnie swoje nazwisko Fernão de Magalhães na Fernando de Magellan. Magellan dotarł do Sewilli 20 października 1517 roku, a stamtąd udał się do Valladolid, aby spotkać się z nastoletnim królem, Karolem I(późniejszym władcą Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Karolem V. Wyprawa: 10 sierpnia 1519 roku 5 statków opuściło Sewillę na czele Magellana. Popłyną przez rzekę Gwadalkiwir. Kiedy król Portugalii Manuel I usłyszał o wyprawie Magellana rozkazał go ścigać ,ale wymknął się statkom Portugalii. Płyną do Wyspy Karaibskie potem do Wyspy Zielonego Przylądka skąd wziął kurs na Przylądek Świętego Augustyna w Ameryce Południowej. 20 listopada przekroczył równik, a 6 grudnia zobaczył brzeg Brazylii. Brazylia była terytorium Portugalii, Magellan zaryzykował i 13 grudnia zatrzymał się w Rio de la Plata żeby uzupełnić zapasy. Gdy wyprawa szukała ciągle przejścia na morza po drugiej stronie lądu amerykańskiego, u wybrzeży Argentyny został zaskoczony nadejściem zimy. Magellan zdecydował się spędzić zimę w Patagonii.31 marca załoga założyła osadę, którą nazwano Puerto San Julian (port Św. Juliana). Wybuchł wtedy bunt, w którym wzięło udział trzech spośród pięciu kapitanów statków, jednak nieudany, gdyż załogi pozostały w dużej części lojalne. Quesada i Mendoza zostali straceni, a Cartagena i kapelan wyprawy zostali wysadzeni na brzeg. 21 października 1520 roku flota osiągnęła Cape de las Virgenes i stwierdziła, że przejście zostało znalezione, ponieważ woda była słona i głęboka. Cztery statki rozpoczęły powolne przedzieranie się przez liczące 372 mile przejście, które Magellan nazwał Estreito de Todos los Santos (Cieśnina Wszystkich Świętych), ponieważ flota wpłynęła na nie w dniu Wszystkich Świętych, 1 listopada. Obecnie nosi ona nazwę Cieśniny Magellana. 28 listopada trzy statki wpłynęły na Pacyfik. Magellan nazwał te wody Mar Pacifico (Morze Spokojne) z racji jego spokojnych przez cały pierwszy etap podróży wód.
Śmierć Magellana: 27 kwietnia 1521 r. Magellan poniósł śmierć wraz z częścią swych towarzyszy w czasie walki. Powrót: 6 września 1522 statek „Victoria” na którym Juan Sebastián Elcaño i pozostali członkowie wyprawy Magellana powrócili do Hiszpanii na ostatnim statku wyprawy, po niemal trzech latach od wyruszenia. Tych 18 ludzi powróciło do Sewilli na statku „Victoria” w 1522: 1.Juan Sebastián Elcaño (kapitan) 2.Francisco Albo (nawigator) 3.Miguel de Rodas (pierwszy oficer) 4.Juan de Acurio (bosman) 5.Hernando Bustamente (cyrulik) 6.Hans z Akwizgranu (puszkarz) 7.Martin de Judicibus (marynarz) 8.Diego Carmona (marynarz) 9.Nicholas Grek z Neapolu (marynarz) 10.Miguel Sámchez z Rodos (marynarz) 11.Francisco Rodrigues (marynarz) 12.Juan Rodrigues de Huelva (marynarz) 13.Antonio Hernández Colmenero (marynarz) 14.Juan de Arratia (marynarz) 15.Vasco Gomez Gallego (marynarz) 16.Juan de Santandres (marynarz) 17.Juan de Zubelita (chłopiec okrętowy) 18.Antonio Pigafetta (pasażer) Odkrycia i ustalenia: Członkowie wyprawy Magellana po raz pierwszy widzieli: • „Wielbłąd bez garbu”, którym była prawdopodobnie - lama, gwanako andyjskie, wigoń, alpaka • czarna „gęś”, którą trzeba było obdzierać, a nie skubać - prawdopodobnie pingwin • dwie z najbliższych naszej galaktyk – Obłoki Magellana – widzialne tylko na południowej półkuli oraz konstelacja Krzyż Południa • rozmiar Ziemi; okazał się wielokrotnie większy od wszelkich ówczesnych szacunków naukowych – droga „Victorii” wyniosła 69 tysięcy kilometrów. Jakub Feliński kl. IB

czwartek, 2 czerwca 2016

Hanka Firanka - AKCJA CHARYTATYWNA

Z okazji Dnia Dziecka zorganizowaliśmy akcję charytatywną na rzecz Hani. wszystkie informacje znajdziecie na stronie PRZYGODY HANKI FIRANKI. SK PCK i SU

DZIEŃ DZIECKA

Dnia 01.06.2016 roku w naszej szkole odbył się Dzień Dziecka. Uczniowie klasy I b zorganizowali tę imprezę ku radości wszystkich gimnazjalistów. Cała nasza szkoła była przystrojona dużymi, kolorowymi balonami. Uczniowie przebrali się za postacie z dzieciństwa. Np. klasa I A przebrała się za niebiesko-białe smerfy. W klasie I B uczniowie pojawiła się: Mulan, Hannah Montana, lew, tygrys, Olaf, Myszka Miki.
Przy wejściu do szkoły odbyła się loteria fantowa dla osób, które się przebrały. Te osoby mogły również poczęstować się cukierkami. Przeprowadzono także ankietę na temat ulubionej książki, postaci, gry, zabawy z dzieciństwa. P. Bińkowski kl. Ib

MIŁOŚĆ

'' Jednego serca. Tak mało mi trzeba, ..." * Miłość to uczucie głębokiego przywiązania i sympatii do kogoś. To typ relacji międzyludzkich zachowań. Od wieków jest inspiracją dla dzieł literackich i malarstwa, ale powinna być natchnieniem dla każdego z nas. ''Miłość nie unosi się gniewem, nie pamięta złego, wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.'' ** To uczucie, które wywołuje w nas wiele emocji, od poczucia niepewności, tęsknoty i niepokoju do stanu euforii i szczęścia. Miłość niejedno ma imię. Może być wzniosła, wyidealizowana, zmysłowa, bezinteresowna, lojalna i wierna. Skierowana jest do Boga, dziecka, rodziny, ukochanej osoby, a także do ojczyzny. W zależności od wieku każdy z nas rozumie ją inaczej: • Dla kilkuletniego dziecka miłość jest czymś niepojętnym, która wyraża się zaufaniem do rodziców. To uczucie szczere, pozbawione wszelkich złych emocji. • Dla nastolatków jest trudna do zrozumienia. To czas fascynacji drugą osobą. To raczej zauroczenie, które może przerodzić się w wielkie uczucie. • Dla osób dojrzałych to pragnienie dzielenia ze sobą życia polegające na wzajemnej akceptacji, wspieraniu się. Dochodzi tu jeszcze miłość do rodziny. Nie ma recepty na idealną miłość, jednak każdy jej etap wydaje się oryginalny i niezwykły. Kiedy czujemy, że kochamy, potrafimy dostrzec małe rzeczy, które wydają nam się piękne i nas cieszą. Zaczynamy czuć się za kogoś odpowiedzialnym. Każdy z nas ma własne wytlumaczenie miłości, lecz tak naprawdę ''kochać'' oznacza dać z siebie więcej niż się posiada i nic za to nie oczekiwać. Niepotrzebne są piękne słowa, aby móc okazać co się czuje. Widać to w oczach, gestach i czynach drugiej osoby. Kocha się nie tylko w zdrowiu i szczęściu, ale w chorobie i w biedzie. Czasem trzeba przejść długą drogę, czekać latami i przetrwać trudne chwile. Wielokrotnie okupiona jest cierpieniem, czasem wymaga poświęcenia własnych pragnień, a nawet i życia. Jaki jest jej sens? Czy warta jest tego trudu? ''Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący, a miłości bym nie miał, byłbym niczym...'' ** Warto pamiętać, że nie kocha się za "coś'' lecz ''pomimo'', bo kim byłby człowiek gdyby, nie mógł kochać? Nie bogactwo, władza i szczęście jest największą wartością w życiu, tylko miłość, która sprawia, że jesteśmy i czujemy się wyjątkowi i jedyni dla tej drugiej osoby. Człowiek, który nie umie kochać innych pozostanie bezwartościowy i wewnętrznie pusty. Miłość to otwarcie się do innych. Jest wieczna, a wraz z nią przychodzi wiara w dobro i nadzieja na lepsze jutro. Dlatego nauczmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą... * ''Sonet'' Adam Asnyk ** Hymn św. Pawła o miłości - l list do Koryntian 13, 1-13 J. Motyczyńska kl. Ib