MIŁOŚĆ

'' Jednego serca. Tak mało mi trzeba, ..." * Miłość to uczucie głębokiego przywiązania i sympatii do kogoś. To typ relacji międzyludzkich zachowań. Od wieków jest inspiracją dla dzieł literackich i malarstwa, ale powinna być natchnieniem dla każdego z nas. ''Miłość nie unosi się gniewem, nie pamięta złego, wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.'' ** To uczucie, które wywołuje w nas wiele emocji, od poczucia niepewności, tęsknoty i niepokoju do stanu euforii i szczęścia. Miłość niejedno ma imię. Może być wzniosła, wyidealizowana, zmysłowa, bezinteresowna, lojalna i wierna. Skierowana jest do Boga, dziecka, rodziny, ukochanej osoby, a także do ojczyzny. W zależności od wieku każdy z nas rozumie ją inaczej: • Dla kilkuletniego dziecka miłość jest czymś niepojętnym, która wyraża się zaufaniem do rodziców. To uczucie szczere, pozbawione wszelkich złych emocji. • Dla nastolatków jest trudna do zrozumienia. To czas fascynacji drugą osobą. To raczej zauroczenie, które może przerodzić się w wielkie uczucie. • Dla osób dojrzałych to pragnienie dzielenia ze sobą życia polegające na wzajemnej akceptacji, wspieraniu się. Dochodzi tu jeszcze miłość do rodziny. Nie ma recepty na idealną miłość, jednak każdy jej etap wydaje się oryginalny i niezwykły. Kiedy czujemy, że kochamy, potrafimy dostrzec małe rzeczy, które wydają nam się piękne i nas cieszą. Zaczynamy czuć się za kogoś odpowiedzialnym. Każdy z nas ma własne wytlumaczenie miłości, lecz tak naprawdę ''kochać'' oznacza dać z siebie więcej niż się posiada i nic za to nie oczekiwać. Niepotrzebne są piękne słowa, aby móc okazać co się czuje. Widać to w oczach, gestach i czynach drugiej osoby. Kocha się nie tylko w zdrowiu i szczęściu, ale w chorobie i w biedzie. Czasem trzeba przejść długą drogę, czekać latami i przetrwać trudne chwile. Wielokrotnie okupiona jest cierpieniem, czasem wymaga poświęcenia własnych pragnień, a nawet i życia. Jaki jest jej sens? Czy warta jest tego trudu? ''Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący, a miłości bym nie miał, byłbym niczym...'' ** Warto pamiętać, że nie kocha się za "coś'' lecz ''pomimo'', bo kim byłby człowiek gdyby, nie mógł kochać? Nie bogactwo, władza i szczęście jest największą wartością w życiu, tylko miłość, która sprawia, że jesteśmy i czujemy się wyjątkowi i jedyni dla tej drugiej osoby. Człowiek, który nie umie kochać innych pozostanie bezwartościowy i wewnętrznie pusty. Miłość to otwarcie się do innych. Jest wieczna, a wraz z nią przychodzi wiara w dobro i nadzieja na lepsze jutro. Dlatego nauczmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą... * ''Sonet'' Adam Asnyk ** Hymn św. Pawła o miłości - l list do Koryntian 13, 1-13 J. Motyczyńska kl. Ib